RPG - BAND AU

Onder de felle, gekleurde lampen baande ze zich een weg door het publiek. Aangkomen bij het podium rustten ze haar armen op een van de rekken. Er zat onegveer een meter tussen haar en het podium. Achter zich gingen de mensen los op de muziek van de band. Het was een vrij bekende band dus de zaal, die niet super groot maar ook niet super klein was, zat bom vol. Lichamen raakten elkaar aan, zweet druppels vlogen van de ene persoon naar de ander en drankjes werden om de haven klap over iemand anders dan de drinker heen gegooid. En toch was iedereen euforisch en levendig. Niemand had een slechte tijd en de sfeer in de zaal was geweldig.
Normaal wild dansend met haar vrienden had Yang even een moment genomen om van de band, en band leden, te genieten. Want waar ze super muziek maakten wist ze via social media dat ze er ook nog eens goed uit zagen. Een meet en greet had ze jammer genoeg niet kunnen betalen. Dus dan moest ze het maar doen met hangen op een rek met een meter tussen hen. Het dichtste bij dat ze ooit bij de artiesten zou komen.
Haar ogen gleden omhoog en ze legde haar kin in haar hand. Een tevreden haast dromerige glimlach krulde om haar lippen terwijl ze genoot van alles. De sfeer, de muziek, de kleuren, de alcohol; die alles toch echt wat lomer en waziger maakten.
In dit moment, waarop alles om haar heen bewoog, iedereen druk was en het leven aan haar voorbij vloog. Vonden haar zilver kleurige ogen een set amber kleurige. Alles leek stil en ze merkte hoe ze wat adem naar binnen zoog. Een haast onzichtbare connectie werd gemaakt. Een die al te snel weer werd verbroken door een hand die haar mee naar achter sleurden.
'YANG, SHOTS, NU!' Waren de luide woorden die haar uit dat oneindige moment trokken. 'YANG, SHOTS, N-'
De woorden waren bijna als stenen die tegen haar hoofd werden gegooid. Het was z'n intens contrast met het unieke moment wat ze net had ervaren, dat de woorden bijna luider leken dan de muziek. 'JAAA, JAAA,' Antwoorde ze dan ook en legde een hand op de mond van haar vriendin waarna ze keihard moest lachen bij het aanzicht. 'LETS GO!' Uitte ze met een brede lach en samen met de vriendin bewoog ze zich weer door de menigte heen, opweg naar de bar waar al een set mensen stonden te wachten. Ergens had ze nog een keer terug om willen kijken. Maar de drukte liet hier geen ruimte voor. Want voor ze het wist prooste ze met haar vrienden en sloeg een, veel te sterk, shotje naar binnen.